923 shares
Ik snap 'm niet
[intro]Wat hebben Cedric, Frodo, Jari, Merlin en Wendy gemeen? Het zijn enkele namen die bedácht zijn door schrijvers. De verhalen waarin deze personages met die namen voorkwamen werden populair. Frodo komt bijvoorbeeld van het Germaans frod en betekent 'slim, wijs, ervaren', maar de naam is vooral bekend geworden door de gelijknamige hobbit in de trilogie The Lord of the Rings. En de Schotse schrijver J.M. Barrie bracht onbedoeld de naam 'Wendy' in de mode met zijn boeken over Peter Pan en diens vriendin Wendy Darling.[/intro]
Door Bastiaan Weldring
Taalliefhebbers kunnen hun hart ophalen met het nieuwe taalboek dat recentelijk is uitgekomen: het Van Dale Voornamenboek. Voor dit boek hebben Heidi Aalbrecht en Pyter Wagenaar opnieuw hun krachten gebundeld; vorige maand schreven ze er al een column voor ons over. Het Voornamenboek behandelt de meestvoorkomende namen in Nederland en Vlaanderen en voorziet ouders in spe van tips en achtergrondinformatie bij het kiezen van een naam. De opzet van het boek maakt het echter ook interessant om te lezen voor mensen die geen directe affiniteit hebben met de ontdekking of herkomst van namen.
Zo gaat het Voornamenboek niet alleen in op de historische context van namen, maar maken de auteurs soms ook connectie met de actualiteit. Zo is de naam 'Hermione' voor velen bekend als een Harry Potter-karakter dat ontsproot aan de fantasie van auteur J.K. Rowling. Echter, de naam kwam al voor in de Griekse mythologie: Hermione is de dochter van Helena van Troje en Menelaos van Sparta. Al dit soort wetenswaardigheden krijg je mee in kaders, verspreid door het boek.
Het Voornamenboek is een echt 'bladerboek': leuk om zo nu en dan in gezelschap tevoorschijn te toveren en ieders naam onder de loep te nemen, maar ook interessant om in je eentje door te speuren op zoek naar leuke feitjes. Zo kijk ik er echt naar uit om opa Sonny weer eens te spreken en hem te vertellen dat zijn naam eigenlijk 'jochie, kereltje, mannetje, ventje' betekent.
Meer lezen van de schrijvers van dit boek? Check ook eens Waarom is een witte neushoorn grijs (en een zwarte ook)? en Gluren bij de buren!
Is dit boek geschikt voor jou?
JA: weet je nog niet waar jouw eigen naam vandaan komt? En die van je vriend(in), ouders, collega's en de buschauffeur? Of zoek je nog een naam voor je ongeboren kind? Tijd voor dit boek!
NEE: tutoyeer je niemand en spreek je mensen structureel aan bij hun achternaam? Dan moet je misschien wachten op een volgend deel.
Auteur: Heidi Aalbrecht en Pyter Wagenaar
Uitgeverij: Van Dale
Jaar: 2018
Aantal pagina’s: 400
Meer van Heidi Aalbrecht en Pyter Wagenaar:
De arrenslee, wie kent hem niet? Dat dit winterse vervoermiddel in de loop van de tijd iets is verloren, is minder bekend. Vroeger heette dit voertuig vanwege de pluimen en belletjes waarmee de trekdieren en leidsels versierd waren een 'narrenslee', maar doordat ‘een narrenslee’ en ‘een arrenslee’ hetzelfde klinken, kon de 'n' eraf vallen. Ook voornamen ontstaan weleens op zo’n manier. Neem bijvoorbeeld 'Jade'. Die naam komt van Frans jade, een kostbaar gesteente. Maar le jade (‘het jade’) is een verkeerde interpretatie van de oudere vorm l’ejade, die is afgeleid van Spaans piedra de (la) ijada, ‘steen tegen pijn in de zij’. Een ander voorbeeld is de Engelse naam 'Nash', een voornaam die oorspronkelijk een achternaam was – iets wat wel vaker gebeurt. Maar met die achternaam is iets soortgelijks aan de hand als met de arrenslee en Jade. De naam verwees naar een plaats, namelijk ‘bij de es’. In het Middelengels is dat atten asche. Maar doordat de woordgrens tussen atten ‘bij de’ en asche ‘es’ verkeerd werd begrepen, kon het gebeuren dat de n aan asche werd geplakt.
Zo zijn er meer namen die door een foutje of verkeerde interpretatie zijn ontstaan. Zoals bij Imogen uit het toneelstuk Cymbeline van William Shakespeare: Shakespeare schreef de naam als 'Innogen', dus met dubbel-n, maar daar maakte de drukker per ongeluk een 'm' van, iets wat daarna nooit meer goed gekomen is. Of wat te denken van de populaire naam Skyler? Dat is de verengelste vorm van de Nederlandse achternaam Schuyler (‘iemand die zich verbergt of wegkruipt’), die veranderde onder invloed van sky - ‘hemel, lucht, firmament, ruimte’ -en de naam Tyler.
Veel meer voorbeelden vind je in het
Van Dale Voornamenboek
Heidi Aalbrecht en Pyter Wagenaar hebben van woorden hun werk gemaakt. Ze schrijven woordenboeken en boeken over taal, waaronder
[intro]De Nederlandse taal kent enorm veel spreekwoorden en gezegden. Sommige daarvan kent iedereen en worden om de haverklap gebruikt, andere genieten wellicht wat minder bekendheid. Sommige spreekwoorden lijken erg op elkaar; midden in een verhitte discussie kan het dan nog weleens fout gaan. Je moet dan wel op hete eieren dansen om te zorgen dat je nog serieus wordt genomen, anders sta je straks in het collectieve geheugen gebrand als iemand die nog wel eens een steek laat liggen.[/intro]
Door Jojanneke Drapers
Als BN’er wil je het waarschijnlijk onder stoelen of banken houden als die Nederlandse spreekwoorden niet je sterke kracht zijn. In het boekje
En dat is precies waarom het boek 'Gluren bij de Buren' geschreven is. Het laat de mooiste, meest onbegrepen woorden uit het Vlaams én het Nederlands naar voren komen. Hartstikke handig, er is immers al verwarring genoeg tussen de twee talen. De moeder van een Vlaamse vriend zei ooit dat ze het nieuws "niet verstond", waarop ik wilde zeggen dat ze de televisie dan harder moest zetten. Gelukkig bedacht ik me, net voordat ik mijn grove Hollandse bek open wilde trekken, dat ze bedoelde dat ze het nieuws ‘niet begreep’ - het was een item over oorlog. Dit boek helpt je om dit soort misstanden te omzeilen en elkaars taal nog meer te waarderen.
Vlamingen kunnen op hun beurt ook ‘fameus’ lachen om het Nederlands. Een echte giller is voor hen jus d’orange en vooral de Nederlandse uitspraak daarvan: suderans. De zuiderburen kunnen er niet bij: waarom zeggen Nederlanders niet gewoon ‘appelsiensap’?
Gluren bij de Buren is een fijn boek om door te bladeren en wellicht zelfs een naslagwerk om mee te nemen als eendagstoerist/dagjesmens naar Amsterdam/Antwerpen. Dan schrik je als Nederlander niet als een Vlaming na gepoept te hebben een kindje koopt. Of ben je als Vlaming niet verbaasd als iemand je een liflafje uit de magnetron voorschotelt.
Nog wel een tip bij het lezen van dit boek: lees het niet in de trein. Het boek heeft twee voorkanten en mensen denken dat je het boek op de kop leest. Of doe het gewoon wel en heb schijt aan die zeiksnor/dat foorwijf.
[intro]Er zijn van die woorden die echt tot de verbeelding spreken. Scheurbuik bijvoorbeeld. Als kind had ik er allerlei beelden bij: helse buikpijnen, gescheurde magen en wat al niet meer. Toen het gewoon een vitaminetekort bleek te zijn, was ik dan ook enigszins teleurgesteld. Waarom heet het dan zo?[/intro]
Door Berith van Pelt
Dat vroegen Heidi Aalbrecht en Pyter Wagenaar zich ook af. Ze gingen voor ons op onderzoek uit en ontdekten dat het woord ‘scheurbuik’ een verbastering is van een