Column: Laten

oplaten oplaatpunt fiets

Vroeger bestond er een aflaatservice. Daar kon je je eeuwig leven veiligstellen. Tegenwoordig hebben mensen meer behoefte aan een oplaadservice. Dat eeuwige leven moet nog blijken, maar in het huidige leven gebeurt het vaak genoeg dat de mooie beloften het af laten weten. Mensen gaan naar yogales of een weekend in een klooster zitten om op te laden. Als je iets te lang aan laat, komt vanzelf de behoefte om op te laden. 

Door Anne Winters

Alles is tegenwoordig oplaadbaar. Ballonnen zijn ook oplaatbaar, maar het duurt niet lang meer of er komt een verbod op het oplaten van ballonnen, omdat een aantal personen zich nogal opgelaten voelt bij het oplaten van ballonen. En het duurt ook niet lang meer of de auto en trein worden ook oplaadbaar. 

Als je de trein in wilt, is het de ongeschreven regel dat je uitstappende mensen voor laat. Dit is natuurlijk om te zorgen dat, als de trein vertrekt, zij de juiste mensen op het station achterlaat en de reis niet verlaat. Maar sommigen willen dit niet inzien en ontladen zich al tegen die slome mensen met een niet aflatende woordenstroom. Nadat de uitstappers zijn overladen kunnen zij zichzelf dan alsnog uitladen.  

Een uitlaatservice kan heel handig zijn. Bijvoorbeeld als er wat rammelt onder de auto, of als je veel boodschappen in de achterbak hebt liggen. Maar meestal gebruikt men deze service toch om een hond zijn behoefte te laten doen. Ik hoop voor al die hondenbezitters dat de uitlaatservice ook een inlaatservice is. Anders is het maar de vraag waar de service die beste hond achterlaat en is de kans groot dat de trouwe viervoeter zijn baasje voorgoed verlaat. 

Boekrecensie

Boekrecensie: Meester Mark rekent het goed

Boekrecensie: Meester Mark rekent het goed

Kinderen vertellen altijd de waarheid. Ze nemen geen blad voor de mond, zeggen alles wat in ze opkomt, verhaspelen spreekwoorden en bedenken nieuwe woorden waar...


Column

Column: Klapschrijver met tien ramen

Column: Klapschrijver met tien ramen

Maandagmiddag, half vijf. Daar zit ik dan. Eindelijk. De eerste ademtocht het lekkerst. Streling van de ruggengraat. Simpel kan het leven zijn. Het geluk van ee...


Column

Column: Uung?

Column: Uung?

Ik heb een boek geschreven over een cavia die op een kantoor werkt. Gewoon, omdat ik dat moest van mijn eigen innerlijke artistieke zelfje. In dat boek praat di...