“Kunt u dat voor mij spellen?”
“Ja hoor, met de X van Xantippe … ”
“Maar meneer, wat heb ik misdaan? Waarom noemt u mij een xantippe?”
“Ik noem u geen xantippe, ik weet heel goed dat u mevrouw De Vries heet.”
Door Floris Mein
Een xantippe, dus. Het woord wordt vaak gebruikt om de ‘x’ te verduidelijken bij de spelling van een woord. Op zich mag je al je twijfels hebben bij de intelligentie van je gesprekspartner als je de ‘x’ moet verduidelijken. Bij de ‘m’ en de ‘n’ snap ik het, maar bij de ‘x’? Oh, een xantippe is overigens ook de bijnaam van een van mijn ex-vriendinnen (met een ‘x’, ja). Een xantippe is een boosaardige, plaagzieke vrouw, ook wel een helleveeg. Dat dekt de lading wel, ja.
Ik snap wel dat mevrouw De Vries een xantippe werd toen ze dacht daarvoor te worden uitgemaakt. Ik heb dan ook een hekel aan het spellen van namen. Zeker wanneer er een ‘u’ in zit (“Ja, met de ‘u’ van ‘Udo.'” Udo, écht?). Ook erg: de ‘y’, ook wel de ‘Griekse ij’ – of erger nog: de ‘ypsilon’ – genoemd. Ik ben overigens nog nooit iemand tegengekomen die Ypsilon heet. Verzin dan op zijn minst een leuke naam met een ‘y’. Maar dat terzijde.
Hoewel mijn eigen achternaam – Mein – slechts vier letters telt, moet ik deze toch nog bijna dagelijks spellen. Ik word met enige regelmaat beticht van het zijn van een ‘Meinen’ of een ‘Meins’, of erger nog: een ‘Meijer’.
Er bestaan wel wat semiofficiële regels voor het spellen van namen en aan de hand van het Nederlandse Telefoonalfabet probeer ik mijn gesprekspartner ervan te overtuigen dat mijn achternaam echt ‘Mein’ is: “Marie, Eduard, Isaak, Nico”. “Oh, dus u heet Mien?” “Eh nee, ik heet geen Mien. Niet zoals die van de dobbelsteen. Maar Mein, zoals van het omstreden boek.” Oh, en dan weet iedereen ineens wél hoe het geschreven dient te worden!
Ik denk dat ik mijn naam maar ga veranderen in een makkelijke, typische Hollandse naam om van het ongemak af te komen. Daar gaat mijn leven een stuk overzichtelijker van worden, hoop ik. Jansen, of zo. “Sorry, Janssen zegt u? Is dat met één of twee s’en?”
Foto: Voornamelijk.nl
Wil je zelf je column terugzien op onze site? Stuur in.
Pieneköttel, doakert, sjomp, dakhaos … we schelden wat af in ons land, en als het even kan lekker in ons eigen dialect.Daarom zijn we voor onze scheurkale...
Sommigen doen het, sommigen slaan het over: het ontbijt. Heb je wel eens opgemerkt dat er met woorden die met het voorvoegsel ‘ont-’ beginnen iets vreemds aan d...
Wat is die tori? Jiska Duurkoop verdiepte zich in (de wereld van) straattaal en verzamelde haar observaties en inzichten in het boek 'Straatpraat'....
We zitten in de kring. “Wat zou je toveren, als je voor één dag een tovenaar was?”, is de vraag. Ik hoor de mooiste dromen, die vooral te maken hebben met een z...