Woordweetje: Als ik kon toveren …
Wat veel mensen niet weten is dat ik uit een oud Tovenaarsgeslacht kom. Ik bracht mijn jeugd door op slot Meinstein en leerde daar heel wat bruikbare en minder ...
Bij Taalvoutjes houden we van woorden. Van alle woorden. Dus ook van woorden die misschien niet zo aardig klinken. Dat gezegd hebbende: waar komt dat prachtige woord ‘sloerie’ toch vandaan, dat woord dat zo heerlijk je mond uit rolt wanneer je iemand gewoon eens lekker wil uitschelden?
Door Jojanneke Drapers
De herkomst van sloerie is al heel oud: ook in het Middelnederlands, dus rond het jaar 1400, schold men elkaar al uit. Ze gebruikten toen nog het woord ‘slore’, wat zoiets betekent als ‘lelijke, vuile vrouw’. Later, rond 1570, was dat veranderd in ‘slory’ of ‘sloery’, wat ofwel ‘lichtzinnige vrouw’ ofwel ‘slons’ betekende. Rond 1641 werd ook wel ‘vuyle sloeryslet’ aangetroffen. Zo zie je maar: vroeger was absoluut niet iedereen aardiger voor elkaar.
Vergelijk overigens eens de woorden ‘slore’ en ‘slordig’ met elkaar: jazeker, die hebben dezelfde wortels. Dus zegt je moeder weer eens dat je écht wat minder slordig moet worden? … Nou, zeg dan maar braaf ‘ja, mam’ en ruim je kamer op.
Wat veel mensen niet weten is dat ik uit een oud Tovenaarsgeslacht kom. Ik bracht mijn jeugd door op slot Meinstein en leerde daar heel wat bruikbare en minder ...
Op onze website vind je al jarenlang onze woordweetjes: korte, interessante artikelen over de herkomst van een woord. Maar vanaf nu doen we het één keer per ma...
Toen ik laatst in een – enigszins jonger – gezelschap vroeg wat ze aan het bekokstoven waren, was de enige respons: “Be-wat?” Na een korte stilte en een heleboe...