Regelmatig verschijnen er taalvoutjes uit winkelketens als Kruidvat, Albert Heijn, Blokker, enzovoorts op deze site. Volgens die ketens is dat ‘menselijk’, kun je het niet uitsluiten en ach ja, zo erg is het ook allemaal niet. Hebben ze gelijk?
Door Miet Ooms
Wel, voor een deel wel. Er zouden natuurlijk heel wat minder taalvoutjes zijn als die winkelketens altijd perfect foutloze bordjes ophangen en brochures verspreiden. Laten we eerlijk zijn, je kunt er eens goed om lachen. En uiteraard zijn taalvoutjes menselijk. We zijn nu eenmaal geen computers en zelfs die spelen het niet klaar om foutloos te schrijven, te vertalen of een perfecte spellingcontrole uit te voeren. Maar beste winkelketens, het is geen goed idee om dat als excuus te gebruiken om het dan maar te laten betijen.
Vorig jaar startte ik zelf een onderzoekje naar het belang van foutloze taal op websites. De aanleiding daarvoor waren de telkens terugkerende discussies in de Facebookgroepen voor vertalers waar ik lid van ben. Doorgaans verloopt zo’n discussie als volgt: eerst post iemand een al dan niet ergerlijke taalfout of slechte vertaling, vervolgens melden enkele anderen dat ze zeker niets bij een bedrijf dat zulke kemels maakt zullen bestellen/kopen en ten slotte zeggen enkele anderen dat we nu eenmaal aan beroepsmisvorming lijden en dat andere mensen dat zeker niet zien of er helemaal niet om geven. En het bewijs: al die andere websites met rammelende taal. Dus ‘ze malen er niet om, zie je wel’. Arme wij, miskende zure taalnazi’s.
Nu vroeg ik me af of dat echt zo is of dat het iets is wat bedrijven zichzelf wijsmaken om maar niet in taal te hoeven investeren. Daarom zette ik een enquête online, waarin mensen enkele schermafbeeldingen moesten beoordelen en dan hun mening geven over een aantal stellingen over taal op commerciële websites. Een van die stellingen was: ‘Een taalfout is niet erg, dat kan iedereen overkomen. Maar veel taalfouten storen me wel.’ Het resultaat is heel duidelijk: maar liefst 93% van de 251 geeft deze stelling minstens een 7 op 10.
Ook de vrijblijvende opmerkingen achteraf gaan hoofdzakelijk hierover. Enkele voorbeelden: “Het is niet erg als je zelf als ondernemer niet goed genoeg kunt schrijven of spellen, maar laat het dan door iemand corrigeren die dat wel kan!”, “Taalfouten op een website duiden op een gebrek aan accuraatheid, aan aandacht en respect voor de klant.”, “Fouten op een website zijn geen teken van domheid maar van luiheid en gierigheid. Een goede copywriter/vertaler kost geld en een redacteur ook.”
Dus, beste AH, Blokker, Kruidvat en co, een taalvoutje hier en daar is inderdaad helemaal niet erg. Maar als een site als Taalvoutjes elke maand een heel boekje zou kunnen vullen met enkel inzendingen van bij jullie, dan zou ik jullie toch aanraden je medewerkers op een taalbootcamp te sturen.
Een samenvatting van het onderzoek en tips voor bedrijven lees je hier.
Meer van Miet Ooms lees je op taalverhalen.be.
Wil je zelf je column terugzien op onze site? Stuur je column in.
Je kan de pineut zijn. Maar ook de sigaar. En als je de klos bent, dan ben je ook de sjaak. En in alle gevallen ben je tevens de pisang. Waarom vijf woorden voo...
Ik heb een boek geschreven over een cavia die op een kantoor werkt. Gewoon, omdat ik dat moest van mijn eigen innerlijke artistieke zelfje. In dat boek praat di...
“Caro! Freddy is doing the thing again for to make noise! Can you get the recording dingetje to make proof of him loco?” Onze nieuwe stagiaire lacht...
De Antwerpse universiteit UA doet het zonder schaamte. Gebruikt een nietsvermoedende student een verouderd woord in een examentekst, dan is een volledig punt af...