923 shares
Op een vrijdagavond praat vriend X mij bij over zijn recente reis naar Indonesië in een – hoe kan het ook anders – Indonesisch afhaalrestaurant in de Jordaan. D...
Waarop twitteraar Kabos-Van der Vliet het eerste couplet van het gedicht van C. Buddingh' plaatst:
Ik ben de blauwbilgorgel,
Mijn vader was een porgel,
Mijn moeder was een porulan,
Daar komen vreemde kind’ren van.
Raban! Raban! Raban!
En dan maar voor de volledigheid even de rest van het gedicht:
Ik ben een blauwbilgorgel,
Ik lust alleen maar korgel,
Behalve als de nachtuil krijst,
Dan eet ik riep en rimmelrijst.
Rabijst! Rabijst! Rabijst!
Ik ben een blauwbilgorgel,
Als ik niet wok of worgel,
Dan lig ik languit in de zon
En knoester met mijn knezidon.
Rabon! Rabon! Rabon!
Ik ben een blauwbilgorgel,
Eens sterf ik aan de schorgel,
En schrompel als een kriks ineen
En word een blauwe kiezelsteen.
Ga heen! Ga heen! Ga heen!
Soms kom je iemand tegen op wie je héél erg gek bent. Je kunt het oneindig goed met diegene vinden, hebt aan een half woord genoeg, jullie krijgen nooit genoeg ...
“Bloed, heb je die kino gezien waarin die kil moeilijk zieke shit doet om aan een djoenta te komen?’ “Ja, man. Die kino van vorige week toch, ...
Vloeken is niet iets om af te leren. Het leert ons van alles over taalverwerving en taalontwikkeling. Verdomd interessant dus!...