Leedvermaak is zo oud als de mensheid. We vinden het heerlijk om te lachen om andermans stommiteiten. Het deed het vroeger al goed op tv en het halve internet hangt er inmiddels van aan elkaar – op YouTube vind je eindeloze reeksen bloopers, valpartijen en pijnlijk afgestrafte stoerdoenerij. Taalvoutjes is … Tja, wat zijn we? Je leest het in Taalvoutjes – het boek 4.
Wouter van Wingerden doet naar eigen zeggen ‘iets met taal’. We durven dat wel een understatement te noemen: hij schreef columns voor Nu.nl, werkte bij het Meertens Instituut én was taaladviseur bij Onze Taal. Vorig jaar verscheen het boek Dat hoor je mij niet zeggen! met de mooiste taalclichés die hij samen met Pepijn Hendriks dertien jaar lang verzamelde. Op 7 juni 2017 verscheen zijn boek Maar zo heb ik het geleerd! waar de vijftig heetste hangijzers in de Nederlandse taal aan bod komen. Ruim 17.000 mensen, waaronder véél Taalvoutjesfans, lieten weten wat ze vonden van zaken als ‘hij wilt’, ‘hun hebben’, ‘uitprinten’ en ‘een aantal zijn’. Het resultaat is een mix van strenge oordelen, verrassingen en verfrissende inzichten die sommige ‘schoolmeesters’ zal leren dat niet alles wat ze hebben geleerd ook daadwerkelijk klopt.
‘Taalmist trekt op dankzij Wouter van Wingerden’ – Frits Spits
Genieten met een grote G voor iedereen die ook maar een beetje liefde voor taal voelt. Een boek dat je wilt (of is het wil?) lezen!’ – Vellah Bogle, Taalvoutjes
Wouter schreef al eerder de column ‘Dat scheelt weer een postzegel‘ en ‘Het ruikt nu al lekker!‘ voor ons.
Meer van Wouter van Wingerden:
De Nederlandse taal kent enorm veel spreekwoorden en gezegden. Sommige daarvan kent iedereen en worden om de haverklap gebruikt, andere genieten wellicht wat mi...
Vergeet je steeds wanneer je ‘irriteren’ mag zeggen en wanneer je ‘ergeren’ moet gebruiken? Dr. E.I. Kipping legt het uit....
Toelie. Ik vind het een mooi woord. Hartstikke Brabants en het betekent zoiets als ‘ondefinieerbaar goedje’. Haarstylingproducten zijn vaak toelies....
Wanneer ik vroeger klaagde over moeders sponzige tofublokjes, werd mij steevast de mond gesnoerd. ‘Wees dankbaar dat je te eten hebt,’ zei mijn moeder dan, ‘wan...