Column: Onwijs

Hij noemt zich Chief Happiness. Hij schudt mijn hand. “Wat onwijs leuk om jou live te ontmoeten”, klinkt het. Chief Happiness zegt dit omdat hij een hekel aan mij heeft. Dat kan niet anders. Ik heb per ongeluk zijn opdracht weggekaapt. Dat doet een createur pijn, zelfs als-ie happy is. Ik vind alles aan Chief Happiness leuk. Behalve zijn onwijs.

Bianca Limpens

 

Door: Bianca Limpens

 

Het woord ‘onwijs’ is een stagiair in de Nederlandse taal. Niemand wil hem inwerken. Daarom zit hij steeds aan de verkeerde knoppen en verstopt hij zich bijwoordelijk. Mensen gebruiken ‘onwijs’ als schuilplaats voor hun opluchting, teleurstelling of gemenigheidjes. Als emoticon in letters.

Ze zeggen:

“Ik wist het wel jongens, allemaal onwijs bedankt.” (Lees: “Oef, gelukkig hebben mijn collega’s mijn bureaustoel met slingers versierd, zodat ik niet voor lul sta met een ‘Oh, ben jij jarig?’-gebakdoos in mijn handen.”)

“Goh, meid. Ik leef echt onwijs met je mee.” (Lees: “Ja, dat komt ervan als je jezelf verwaarloost. Dan zoeken mannen het bij een ander. Was dan ook eens je haar. Zeg je witte legging adieu. Leer koken!”)

We zijn graag trendy. Daarom hebben we het mooie ontzettend vervangen door ‘onwijs’. ‘Ontzettend’ betekent ‘heel erg’ en ‘onwijs’ betekent ‘niet slim’. Dat maakt een boodschap toch anders. “Jouw nieuwe kapsel is heel erg leuk”, hapt beter weg dan: “Jouw nieuwe kapsel is niet slim.” Bij ‘onwijs’ denk ik aan de scheve streep van een dronken Russische wegmarkeerder. Aan de niet hippe collega die, met veel te korte broekspijpen, tijdens de vrijdagmiddagborrel demonstreert wat hij leert op de cursus countrydansen. ‘Onwijs’ klinkt alleen goed uit een kindermond: “Dag oma. Ik moet weer in mijn eigen bed. Papa is terug van zakenreis en nu maakt hij met mama onwijs veel kabaal in de slaapkamer.”

Chief Happiness dacht vast: “Aha, dus dat is die tuthola die aan mijn boterhammen zit”, terwijl hij mij een ONWIJS krachtige handdruk gaf.

Gisteren kreeg ik een complimentje. “Jeetje, wat een onwijs leuke jurk.” Ik weet niet of ik blij genoeg reageerde. Ach, ik ben ook maar Assistent Happiness.

Column

Column: Love you

Column: Love you

Hetty van der Kolk werd in het zwembad door een groepje leerlingen getrakteerd op een mooi woordje Drents dialect....


Column

Column: Dure woorden

Column: Dure woorden

“Hey!” “Hoe is ‘t?” “Goed, en met u?” “Bwa, ça va.” Stilte … We kennen allemaal wel dat soort gesprekken, waarbij in twee richtingen hetzelfde gezegd wordt en t...


Column

Column: Studententaal

Column: Studententaal

Sinds ik in Utrecht ben gaan wonen is mijn vocabulaire jaarlijks exponentieel gegroeid. De studentenkolonie in de Domstad beschikt namelijk over een ongekend ta...


Column

Ton den Boon

Ton den Boon

Voor het jubileumboek van Taalvoutjes schreef hoofdredacteur van De Dikke Van Dale Ton den Boon een column over zijn fascinatie voor taalvergissingen....