Je moet nog zoveel doen: het huis opruimen, koken, boodschappen… maar je hebt geen zin. En dus loop je maar een beetje te niksen, je tijd te verdoen; te lanterfanten.
Door: de Taalvoutjes-redactie
Dit woord is al heel oud: lanterfant (een lui persoon) wordt al gevonden in de late Middeleeuwen, en heeft helaas niets met luie olifantjes te maken. Het is een samenstelling van de woorden lant en trouwant of truwant. Het eerste is gewoon de oude spelling van land, en het laatste is een Frans leenwoord en betekent ‘bedelaar’ of ‘vagebond’.
Eigenlijk zou je dus kunnen zeggen dat het iemand is die een beetje over het land liep te niksen. Het werkwoord ‘lanterfanten’ (jij lanterfantte, wij hebben gelanterfant) is afgeleid van deze lanterfant.
De volgende keer dat je beschuldigd wordt van lanterfanten, kun je in elk geval vertellen waar het woord vandaan komt!
Geboren en getogen in het oosten van Gelderland, wist ik niet beter of mensen kwamen langs me zitten. En bij ons werden ramen en deuren altijd los gedaan in pla...
“Een, twee, drie, vier, vijf, zes, zeven, acht, negen, tien! Wie niet weg is, is gezien. Ik kom!” Je haalt je handen voor je ogen vandaan en kijkt om je heen. L...
Voetbal is niet alleen een spel met een bal, maar ook een spel met taal. De clichés vliegen je om de oren, vindt Sven Boer....
Enkele dagen geleden vroeg een vriend mij waar het woord seus of seuze vandaan kwam. “We zijn er hier onderling over bezig geweest, maar geen van ons weet het. ...