Woordweetje: kinderkopjes

Waarom zou je straatstenen met het formaat van een klein Edammerkaasje in vredesnaam ‘kinderkopjes’ willen noemen in plaats van Edammerkaasjesteentjes? Toegegeven, Edammerkaasjesteentjes allitereert een stuk minder lekker dan kinderkopjes, maar het klinkt ook iets minder luguber, vind je niet? “Schat, als jij zo naar de winkel gaat, kun je dan wat kinderkopjes meenemen?” klinkt eerder als een uitspraak uit een van de laatste Dracula-remakes dan een onschuldige opdracht om de achtertuin weer netjes te krijgen. Kinderkopjes. Ja, de straatstenen hebben inderdaad het formaat van een kinderhoofd, en dat was bij de naamgeving blijkbaar de eerste associatie. Maar een grote mango of van een kleine meloen is ongeveer even groot. Of een Edammerkaasje, dus. Het hadden allemaal termen kunnen zijn waarmee de natuurstenen beschreven hadden kunnen worden. Maar nee, er is gekozen voor de omschrijving ‘kinderkopjes’ – zelfs al hebben sommige stenen een formaat dat een kind meteen aan een nader onderzoek zou onderwerpen. Krijg je toch wat Hannibal-achtige associaties bij de term, mag je de straatstenen uiteraard ook gewoon ‘kasseien’ noemen.