#sinterklaas


923 shares

Ik snap 'm niet

Oh, kom er eens kijken ... Het heerlijk avondje is in aantocht en dus is het weer tijd voor een top 10 van geweldige Sinterklaasvoutjes!


1. Doe dan maar Sinterklaas.

(Met dank aan Saskia Ebbing!)


2. Sinterklaas gaat steeds exotischer.

Pijnboompiet

(Met dank aan Richard van den Berg!)


3. Met de wetten van de Goedheiligman?

(Met dank aan Ester Udinga!)


4. Wel eentje met manieren graag, anders mag-ie meteen weer mee terug.

Sint geeft gratis kind cadeau

(Met dank aan Mylène Vogels!)


5. Dooreten, Jantje!

Sinterklaas cadeau

(Met dank aan Linda Verwoert!)


6. Onder het motto: "Sinterklaasje kom maar binnen met je knecht!"

Speelgoed

(Met dank aan Marieke de Haan!)


7. Blonder kan haast niet.

Gefeliceerd, Sint

(Met dank aan Julia Veerbeek en Heidi Veijer!)


8. Iets met 'mosterd' en een 'maaltijd'.

(Met dank aan Nanda Heeringa!)


9. Stoute letterpiet!

Sintiet

(Met dank aan Jac-Intha!)


10. Sinterklaas, Santa Claus ... één pot nat.

Sinterklaas of kerstman

(Met dank aan Arjan van Rijssen!)


Dit waren ze. En nu húp, surprises maken en gedichten schrijven. :-)

Ook dit jaar vliegt Sint weer in volle vaart
Over Hollandse daken, op zijn witte paard
Toegegeven, hij is niet zo goed in taal
Het verschil tussen ‘me’ en ‘mijn’ mist hij finaal
Ook is hij naar eigen zeggen “leuker als de Kerstman”
Een beetje taalnazi hakt hem met gemak in de pan
Grappige voutjes zijn aan hem niet besteed
Hij maakt ze zelf wel, bij de vleet
Ozosnel daarentegen kan er wel om grinniken
Bij de dikkepeerzaag begint hij al te hinniken
Van het ultra-observerend keukenpapier komt hij niet meer bij
Van al die voutjes wordt hij helemaal blij
Ken je zelf iemand als Ozosnel
Geef hem of haar dan een scheurkalender of een spel
In onze shop klik je simpel met je muis
En je hebt voor Sinterklaas een topcadeau in huis.

Fijne pakjesavond!

Het Taalvoutjes-team :-)

P.S. Als je voor 17.00 uur bestelt, wordt je pakje dezelfde dag nog en boven € 20,- betaal je geen verzendkosten!

 


923 shares

Ik snap 'm niet

[intro]Als ik terugdenk aan de laatste keer dat ik diep, maar dan ook echt diep teleurgesteld was, dan lopen de koude rillingen over mijn rug. En dat heeft alles met Sinterklaas te maken.[/intro] Ik zal een jaar of zeven zijn geweest, het was mijn laatste echte Sinterklaasfeest. Het jaar erop geloofde ik niet meer in de Sint, dus je begrijpt waarom die laatste herinnering zo belangrijk is. Mijn ouders deden altijd hun best om flink uit te pakken. Zo stonden er altijd van die grote jutezakken, waar iedereen om de beurt een cadeautje uit mocht pakken. Mijn jongste broertje mocht altijd als eerste, omdat er tijdens pakjesavond nu eenmaal een omgekeerde hiërarchie heerst. Maar niet getreurd, na mijn jongere broertje en zusje was ik al snel aan de beurt. Ik dook als een malle in die zak, op zoek naar het allergrootste pak. Het kon me eigenlijk niet echt schelen wat erin zat, als er maar een mooi gedichtje bij zat. Het was een hele lading aan cadeaus, dus ik vond al snel iets van mijn gading: een pak met kleurrijk inpakpapier, al gaf dat me eigenlijk nog het minste plezier. Ik draaide het pak op z’n kop en vond al snel de witte envelop. “Mam,” riep ik, “Het is een cadeautje mét een gedicht!” De blijdschap straalde van mijn gezicht. De blijdschap was echter niet van lange duur, want het gedichtje was echt een afgang. Ik was een beetje teleurgesteld in de Sint, want hij wist hoe belangrijk ik de gedichtjes vond. Het begon ongeveer zo: Sint en Piet zaten te denken Wat ze aan Floris zouden schenken Teleurgesteld legde ik het briefje weg, met rijmpjes had ik altijd pech. Zachtjes beet ik op mijn lip, mijn moeder keek vol onbegrip. “Mam, ik begrijp dat dichten heel lastig is, maar hiermee slaat Sint de plank wel heel erg mis.” Ze probeerde de situatie te lijmen: “Niet iedereen is even goed in rijmen.” Daarin gaf ik haar toch wel groot gelijk, niet iedereen is even fantasierijk. Zelf heb ik de kunst van het rijmen nog steeds niet onder de knie, dus Sinterklaas kan nu weer rekenen op mijn sympathie. Maar man, wat was ik destijds boos, ik vond het gedicht zo troosteloos. Mijn moeder heeft die avond gered achteraf, want vanwege mijn boosheid gaf ze me straf: “Ja luister eens even, Floris Mein, ik vind dit geklaag echt niet fijn. Het is nu uit met die ongein. Je bezorgt me echt maagpijn! Het kan niet altijd jouw feestje zijn. Je verstoort ons gezellig samenzijn, jij klein stuk chagrijn. We hadden zo’n gezellig pakjesfestijn! Moet je dit nu verpesten, meneertje Zonneschijn? Het is nu afgelopen met je gedrein! Ik tel tot drie en dan moet je uit mijn ogen zijn. Ga maar naar boven, verdwijn!” Zachtjes sloop ik naar boven, heimelijk stralend van geluk: mijn pakjesavond kon echt niet meer stuk. [line] Over Floris Mein Columnist Floris MeinDacht jij dat de mensheid simpel in te delen was in alfa- en bètatypes? Dan hebben we de uitzondering op de regel te pakken. Behalve goochelen met cijfers bij een bekende bank, heeft Floris ook een meer dan gemiddelde passie voor taal. Volg Floris op Facebook. Wil je zelf je column terugzien op onze site? Stuur je column in.

923 shares

Ik snap 'm niet

[intro]Een recente vrijdagmiddagborrel met een vriendin die in de modewereld zit. "Tuurlijk, Sinterklaas en Zwarte Piet zijn niet meer van deze tijd," zegt X snerend. Ze schudt meewarig haar hoofd. "Niet meer van deze tijd omdat Zwarte Piet racistisch is en een kwetsende uiting van koloniale repressie die niet thuishoort in een post-moderne, multiculturele samenleving als de onze?" probeer ik voorzichtig. "Eh, ja, dat ook," geeft X schoorvoetend toe. "En dan de Sint, waarom heeft niemand het over de Sint?! De goedheiligman is zo out of date." [/intro] "Zijn baard is toch lekker hipster?" werp ik tegen. "Nee, die is gewoon smerig," zegt X. "Maar ik heb het vooral over wat de beste man draagt. Een jurk, een mijter, een gouden staf! Someone call the fashion police!" Op weg naar huis peins ik na over X's fashion statement. Ja, Sint is zóóóó 1915, maar wát draagt de beste man eigenlijk? Ik besef dat ik niet eens weet hoe zijn kledingstukken heten, laat staan wat er etymologisch aan ten grondslag ligt. Gelukkig biedt, over hip en fashion forward gesproken, de plaatselijke bieb uitkomst. Lekker punk Laten we beginnen bij het begin: de Sint draagt wat hij draagt omdat hij eigenlijk gewoon een katholieke bisschop is. Maar in sommige opzichten wijkt zijn kleding af van de norm; jawel, Sint is de punker onder de priesters. Een mooi voorbeeldje is het kledingstuk dat de meesten van ons nog wel bij naam kunnen noemen, de mijter. De oorsprong van dit eigenaardige hoofddeksel is onduidelijk, maar er wordt in de bijbel reeds melding van gemaakt; het Hebreeuwse miṣnepheth, in het Grieks en Latijn mitra genoemd, verwees naar het ceremoniële hoofddeksel van de hogepriester in het Oude Testament. De naam werd vervolgens ook gebruikt voor het ceremoniële hoofddeksel van een bisschop en kwam reeds in de twaalfde eeuw na Christus via het Frans terecht in onze taal. Op de mijter van een bisschop staat gewoonlijk een omgekeerde T, maar bij de Sint is dat niet het geval. Sinterklaas heeft op zijn mijter een kruis staan. En de kleur rood die de mijter van de Sint heeft, komt op een geen enkele andere mijter in de katholieke kerk voor. Schaapjes en poncho's Naast de mijter is Sinterklaas Sinterklaas niet zonder staf. In de rooms-katholieke kerk is de bisschopsstaf een kromstaf, ook wel een krootse genoemd, van het Franse crosse en het Latijnse crux. Het is vormgegeven als een herdersstaf, met een gekruld uiteinde, en doet dienst als krachtig symbool: de bisschop is de herder die zijn schaapjes beschermt en op het rechte pad moet houden. Sint kan evenmin de deur uit zonder zijn rode opperkleed, een soort gepimpte poncho. Een dergelijk opperkleed is gemeengoed als misgewaad onder priesters en heeft een officiële naam, de kazuifel. Het woord is ontleend aan het middeleeuws Latijnse casubula, een mantel met capuchon. De kleur wordt bepaald aan de hand van de kalender van het kerkelijk jaar. Zo wordt paars gedragen in tijden van boetedoening: de vastentijd en de advent. Rood wordt alleen gedragen op feestdagen van de Heilige Geest, bijvoorbeeld Pinksteren, en op feestdagen van martelaren (het is de kleur van bloed). Sinterklaas botst dus ook hier weer met de dresscode van katholieke bisschoppen, maar omdat rood ook staat voor liefde en liefdadigheid wordt er voor hem een uitzondering gemaakt. Sexy ondergoed Onder zijn kazuifel draagt de Sint eigenlijk gewoon zijn ondergoed, de albe, van het Latijnse albus, wit. De oorsprong van dit gewaad ligt bij de witte kleding die dopelingen in de kerk droegen ten teken van hun nieuw verworven zuiverheid. Soms kan de albe wat verschuiven. Om dat te voorkomen heeft Sinterklaas om zijn middel ook nog een lang wit koord zitten, de cingel, van het Latijnse subcingulum, gordel. Ook de cingel heeft een symbolische betekenis; ze geeft aan dat Sinterklaas zichzelf kan beheersen en dat hij kuis is. Onder zijn kazuifel draagt de Sint traditioneel de tabberd of tabbaard, in de katholieke kerk ook wel de soutane of toog/toga genoemd. Het woord is ontleend aan het middeleeuws Franse tabar of tabard, een wapenmantel of mantel gedragen door krijgers. Het lange priesterkleed is bij bisschoppen paars en dient 33 knoopjes te hebben, een verwijzing naar het aantal jaren dat Jezus heeft geleefd. Maar de Sint houdt het vaak bij een basic uitvoering, want probeer jij maar eens urenlang op een paard door de binnenstad te rijden en kinderen te knuffelen als je in ondergoed met 33 strakke knoopjes bent geperst. De Sint, een man van het volk. [line] Mark MackintoshOver Mark Mackintosh Werken als adjunct-hoofdredacteur bij reismagazine Columbus betekent in het geval van Mark de hele wereld over reizen. Dat doet hij dan ook graag en veel. Op zijn reizen trekt hij ze aan als een magneet: hilarische situaties. Als die dan ook nog met taal te maken hebben, dan kun je ons oprapen. Van ons mag Mark nog veel en vaak de wereld rond.  [line] Foto van het taalvoutje is ingezonden door Ellis Beke