Column: Op niks trekken
Als Hollandse in Vlaanderen werken, dat levert nog wel eens een misverstand op. Gelukkig kon iedereen er hartelijk om lachen....
Door: Bert Koekkoek
Verhalenvertellers: waar zijn ze gebleven?
ingehaald door een te haastig leven.
Verhalenvertellers naar wie geboeid werd geluisterd;
naar het rijm. Naar het ritme. Aan hun lippen gekluisterd
de winterse kou en het duister trotserend.
De rijkdom van taal als een spons absorberend.
Waar zijn ze gebleven, de innig geliefden
die passie en hartstocht verwoorden in brieven.
Hun gedachten, emoties, hun hebben en houwen
Met krassende pen aan papier toevertrouwen?
Na wekenlang wachten dan eind’lijk repliek
Waar zijn ze gebleven? Of zijn ze antiek?
Ik weet het, ik klink ouderwets. Ik klink bitter.
Gevoed door de armoe van WhatsApp en Twitter.
Zinloze steenkolenengelse tweets.
140 karakters? Karakterloos niets.
Emoticon. Tekstballon. Dood aan de taal!
Elk wordt een stripheld in zijn stripverhaal.
Hoe platter het scherm, hoe platter de zinnen.
De tijdgeest; ik weet het, maar diep, diep van binnen
verlang ik naar toen. Toen er echt werd geschreven
en echt werd geluisterd. En echt werd gelezen.
Als Hollandse in Vlaanderen werken, dat levert nog wel eens een misverstand op. Gelukkig kon iedereen er hartelijk om lachen....
Taalparafernalia Van sommige woorden weet ik nog precies wanneer ik ze voor het eerst las of hoorde. Ik herinner me bijvoorbeeld dat een vriendje op de lagere s...
Sla jij de spijker op zijn kop of sla je de plank mis? Test het met de 11 vragen in deze quiz!...
In mijn jeugd ben ik eens in een onbesuisd en onbewaakt ogenblik met een Fransman getrouwd. Aan de Sorbonne had hij een jaar lang Nederlands gestudeerd, met beh...