Column: Verhalenvertellers

21 mei 2021

Door: Bert Koekkoek

Verhalenvertellers: waar zijn ze gebleven?

ingehaald door een te haastig leven.

Verhalenvertellers naar wie geboeid werd geluisterd;

naar het rijm. Naar het ritme. Aan hun lippen gekluisterd

de winterse kou en het duister trotserend.

De rijkdom van taal als een spons absorberend.

Waar zijn ze gebleven, de innig geliefden

die passie en hartstocht verwoorden in brieven.

Hun gedachten, emoties, hun hebben en houwen

Met krassende pen aan papier toevertrouwen?

Na wekenlang wachten dan eind’lijk repliek

Waar zijn ze gebleven? Of zijn ze antiek?

Ik weet het, ik klink ouderwets. Ik klink bitter.

Gevoed door de armoe van WhatsApp en Twitter.

Zinloze steenkolenengelse tweets.

140 karakters? Karakterloos niets.

Emoticon. Tekstballon. Dood aan de taal!

Elk wordt een stripheld in zijn stripverhaal.

Hoe platter het scherm, hoe platter de zinnen.

De tijdgeest; ik weet het, maar diep, diep van binnen

verlang ik naar toen. Toen er echt werd geschreven

en echt werd geluisterd. En echt werd gelezen.

---

Heb jij ook iets moois geschreven over taal? Stuur je column in en wie weet zie je jouw verhaal binnenkort op onze site verschijnen!