Column: Onwijs

Hij noemt zich Chief Happiness. Hij schudt mijn hand. “Wat onwijs leuk om jou live te ontmoeten”, klinkt het. Chief Happiness zegt dit omdat hij een hekel aan mij heeft. Dat kan niet anders. Ik heb per ongeluk zijn opdracht weggekaapt. Dat doet een createur pijn, zelfs als-ie happy is. Ik vind alles aan Chief Happiness leuk. Behalve zijn onwijs.

Bianca Limpens

 

Door: Bianca Limpens

 

Het woord ‘onwijs’ is een stagiair in de Nederlandse taal. Niemand wil hem inwerken. Daarom zit hij steeds aan de verkeerde knoppen en verstopt hij zich bijwoordelijk. Mensen gebruiken ‘onwijs’ als schuilplaats voor hun opluchting, teleurstelling of gemenigheidjes. Als emoticon in letters.

Ze zeggen:

“Ik wist het wel jongens, allemaal onwijs bedankt.” (Lees: “Oef, gelukkig hebben mijn collega’s mijn bureaustoel met slingers versierd, zodat ik niet voor lul sta met een ‘Oh, ben jij jarig?’-gebakdoos in mijn handen.”)

“Goh, meid. Ik leef echt onwijs met je mee.” (Lees: “Ja, dat komt ervan als je jezelf verwaarloost. Dan zoeken mannen het bij een ander. Was dan ook eens je haar. Zeg je witte legging adieu. Leer koken!”)

We zijn graag trendy. Daarom hebben we het mooie ontzettend vervangen door ‘onwijs’. ‘Ontzettend’ betekent ‘heel erg’ en ‘onwijs’ betekent ‘niet slim’. Dat maakt een boodschap toch anders. “Jouw nieuwe kapsel is heel erg leuk”, hapt beter weg dan: “Jouw nieuwe kapsel is niet slim.” Bij ‘onwijs’ denk ik aan de scheve streep van een dronken Russische wegmarkeerder. Aan de niet hippe collega die, met veel te korte broekspijpen, tijdens de vrijdagmiddagborrel demonstreert wat hij leert op de cursus countrydansen. ‘Onwijs’ klinkt alleen goed uit een kindermond: “Dag oma. Ik moet weer in mijn eigen bed. Papa is terug van zakenreis en nu maakt hij met mama onwijs veel kabaal in de slaapkamer.”

Chief Happiness dacht vast: “Aha, dus dat is die tuthola die aan mijn boterhammen zit”, terwijl hij mij een ONWIJS krachtige handdruk gaf.

Gisteren kreeg ik een complimentje. “Jeetje, wat een onwijs leuke jurk.” Ik weet niet of ik blij genoeg reageerde. Ach, ik ben ook maar Assistent Happiness.

Column

Column: Weg met de lijdende vorm!

Column: Weg met de lijdende vorm!

Zo. We beginnen even stevig. Want soms zitten er dingen in taal waar je gewoon vanaf moet. Zoals dus die akelige, ambtelijke, afstandelijke lijdende vorm. Die i...


Column

Column: Babylonië ligt in Brabant

Column: Babylonië ligt in Brabant

‘Eend!’ ‘Geit!’ ‘Eend!’ ‘Geit!’ Mijn Vlaamse vriend en ik hebben een discussie en op dit vlak geven we allebei é...


Column

Column: Dialect in het Belgisch onderwijs

Column: Dialect in het Belgisch onderwijs

Dialecten, ze zijn er in verschillende vormen en maten. Maar niet iedereen beseft dat. Ik erger mij er maar al te vaak groen en geel aan. Onverstaanbare woorden...


Column

Column: afslank nederlands

Column: afslank nederlands

ik heb besloten me aan te sluiten bij de nieuwe trend in het schrijven van onze taal de trend waarbij alle lees tekens hoofdletters en samen gestelde woorden ov...