Op m’n computerscherm verschijnt een envelopje. Mail van school. Tegenwoordig heel gewoon, maar een jaar of vijf geleden ging het overgrote deel van de communicatie nog altijd via een briefje dat aan je kind werd meegegeven. Niet zelden eindigde dat briefje als een verkreukeld vodje, dat na enkele dagen – of soms na weken pas – aankwam: “Dat schoolreisje is mórgen al?! Oh jee, een regenpak. Schát! Jij hebt toch laatst de schuur opgeruimd?”
Door Renate Oord
Mail van juf, dus. Dat ze onlangs briefjes heeft meegeven met daarin een oproep voor ouders slash verzorgers slash opa’s en/of oma’s om mee te doen aan de creatieve middag op school. Een creatieve middag, niet te verwarren met knutselmiddag. Ik citeer: “De kinderen nemen deel aan allerlei workshops die niets te maken hebben met knutselen; hierbij kunt u denken aan sportclinics, een workshop vissen, handwerken, bandenplakken, drama, muziek, techniek, koken, et cetera.” Vissen? Nee, dat is inderdaad geen knutselen.
Het briefje heb ik keurig op het aanrecht gelegd. Naast de fruitschaal. Zo’n plek waarvan je weet ‘er ligt iets’ en je ook steeds denkt ‘hier moet ik iets mee’. En toch blijft het er steeds keurig liggen. En daarom kwam dus ook De Mail: dat er nog nauwelijks reacties binnen waren gekomen (kennelijk hebben meer ouders zo’n plekje). Of we er toch niet bij konden zijn. Om te helpen. Anders kon het misschien niet doorgaan! Nou, zeg dan maar eens nee.
Dus daar zat ik dan: een workshop koken (fruitspiesjes en pizza’s, ofwel: ‘koken’) voor groep 3 en 4. Mijn eigen kinderen hadden wijselijk gekozen voor handwerken en drama – nee, vergis je niet: handwerken is géén knutselen. Als hulpouder ren je heen en weer om dingen te snijden (“Nee, lieverd, deze kun je nog niet snijden. Dit is een mandarijn, die moet je eerst pellen”) en antwoorden te geven op vragen als: “Juhuf, kunnen aardbeien ook op een pizza? Nee? Waarom niet?” Ach, waarom ook niet inderdaad, het is jouw creatieve middag.
56 spiesjes en 28 pizza’s later sta ik weer op het schoolplein om mijn kroost op te vangen. Allebei hebben ze een briefje bij zich. Deze liggen … juist.
Beeld: met dank aan Tim Velterop
Heb je ook een leuk idee voor een column en kun je goed schrijven? Stuur dan je column in. Wie weet zie je die binnenkort terug op onze site! Gepubliceerde columns worden beloond met een supermegagaaf Taalvoutjes-pakket.
Ja hoor, stuurt er een keer een taalkundige een plaatje naar Taalvoutjes, bevat het geen taalvout! En grappig is de titel van het boek van Anne van Veen ook al ...
Toelie. Ik vind het een mooi woord. Hartstikke Brabants en het betekent zoiets als ‘ondefinieerbaar goedje’. Haarstylingproducten zijn vaak toelies....
Waarom zijn de woorden ‘papa’ en ‘mama’ in zo veel uiteenlopende talen zo vergelijkbaar? Is je schoonfamilie echt schoon, of misschien toch mooi? Hoezo is schel...
Nu we het dit jaar helaas zonder de verkiezing ‘Weg met dat woord‘ moeten doen, moeten we andere manieren vinden om alle irritante taal, onhebbelijk...