Column: Ophangen
”Nou, ik ga maar eens ophangen”, zeg ik aan de telefoon tegen m’n moeder. Ze begint te lachen: “Wat ga je waar aan ophangen?” Stilte. Ik...
Vergelijk onderstaande twee discussies eens.
Of:
Zin 1 is vraag en antwoord uit Nederland, zin 2 overkwam mij in Ghana de eerste drie maanden. Deze andere manier van communiceren heeft me regelmatig in verwarring gebracht.
Door: Nan van der Storm
De Nederlanders bevestigen eigenlijk wat de vraagsteller zegt. De Ghanezen zeggen of wat de vraagsteller zegt, juist is of niet. Je kunt je misschien wel voorstellen dat het soms tot hilarische toestanden heeft geleid. Ik kwam er in het begin maar niet achter of het nu ‘ja’ of ‘nee’ was, omdat ik niet begreep dat zij op vragen anders reageren dan Nederlanders.
Ik kan me voorstellen dat in het onderwijs Nederlands als tweede taal (NT2) aan mensen uit Afrika dezelfde verwarring optreedt. En dan is het dus niet zozeer een gebrek aan kennis van het Nederlands, als wel de andere manier van vragen beantwoorden waardoor de cursist minder lijkt te begrijpen.
Voor de praktijk hier in Ghana is het misschien handig om met vragen te komen waar geen ontkennend woord in zit.
”Nou, ik ga maar eens ophangen”, zeg ik aan de telefoon tegen m’n moeder. Ze begint te lachen: “Wat ga je waar aan ophangen?” Stilte. Ik...
Tien was ik toen ik voor het eerst een liefdesverklaring op papier kreeg. Een liefdesbrief kon je ’t niet noemen: Ik ben op jouw ben jij op mij? Kruis aan: Ja...
Daar liggen ze dan, uitgeteld van een lange dag spelen, skaten, kletsen en giebelen. “Mogen we nog even kletsen?”, vroegen ze me. Maar van kletsen k...
“Ik heb een cadeau gehad.” “Hoezo, heb je het dan nu niet meer?” “Ik wens je een hele fijne vakantie!” “Geen halve, ma...