Waarom zou je straatstenen met het formaat van een klein Edammerkaasje in vredesnaam ‘kinderkopjes’ willen noemen in plaats van Edammerkaasjesteentjes?
Toegegeven, Edammerkaasjesteentjes allitereert een stuk minder lekker dan kinderkopjes, maar het klinkt ook iets minder luguber, vind je niet? “Schat, als jij zo naar de winkel gaat, kun je dan wat kinderkopjes meenemen?” klinkt eerder als een uitspraak uit een van de laatste Dracula-remakes dan een onschuldige opdracht om de achtertuin weer netjes te krijgen.
Kinderkopjes. Ja, de straatstenen hebben inderdaad het formaat van een kinderhoofd, en dat was bij de naamgeving blijkbaar de eerste associatie. Maar een grote mango of van een kleine meloen is ongeveer even groot. Of een Edammerkaasje, dus. Het hadden allemaal termen kunnen zijn waarmee de natuurstenen beschreven hadden kunnen worden. Maar nee, er is gekozen voor de omschrijving ‘kinderkopjes’ – zelfs al hebben sommige stenen een formaat dat een kind meteen aan een nader onderzoek zou onderwerpen. Krijg je toch wat Hannibal-achtige associaties bij de term, mag je de straatstenen uiteraard ook gewoon ‘kasseien’ noemen.
Een atlas. Dat is toch zo’n enorm boek dat je altijd naar je aardrijkskundelessen moest slepen? Klopt helemaal. Maar deze atlas vertelt een ander verhaal. Het v...
Er valt wat mij betreft genoeg te schrijven over namen zoals Sha’n’yqua en La’Gioconda, maar ik wil in dit woordweetje met name de wat bekendere Nederlandse nam...
Bij mij om de hoek, hier in Nijmegen, zit een friettent die lokaal befaamd is. Hoewel er ‘Corry’ op zijn gevel prijkt, noemt de hele stad de zaak Feli, naar de ...
Enkele dagen geleden las ik met veel plezier de column Afkickpoging van Dion van Meel. Zijn verhaal was erg herkenbaar voor me, als lijdend voorwerp van taalnaz...