Ik snap 'm niet
[intro]Waarschuwing vooraf: de kans bestaat dat dit nogal een
oeverloos verhaal gaat worden.
Twee kapiteins op één schip maakt de kans op een
behouden vaart vrij klein.[/intro]
Toen Taalvoutjes mij
aanklampte om een woordweetje te schrijven over uitdrukkingen uit de scheepvaart in ons dagelijks taalgebruik, was ik even mijn
koers kwijt. Ik had namelijk al een goede column liggen en had eigenlijk helemaal geen zin om mijn
schepen achter me te verbranden en mijn tekst
over een andere boeg te moeten gooien.
Normaal gesproken ben ik vrij
rechtdoorzee, hoor, maar vandaag viel er even
geen land met me te bezeilen. Misschien had ik gisteravond in de kroeg wat
averij opgelopen toen we de wal op gingen en dus gooide ik direct mijn
kont tegen de krib. Gelukkig wisten ze me, onder een
valse vlag, te
paaien en uiteindelijk ging ik
overstag. Soms is het ook gewoon wel goed om even
schoon schip te maken en je
bakens te verzetten. Maar ja, om op de
valreep een nieuwe tekst aan te moeten leveren, is gewoon pittig. Gelukkig beloofden ze me
op sleeptouw te nemen en me de juiste kant op te
loodsen.
Maar goed,
we drijven af … Een woordweetje over scheepvaartuitdrukkingen. Laat ik
van wal steken:
Nou, ik vind het wel lastig hoor. Ik ben namelijk niet zo heel erg thuis in de scheepvaart. En dat als inwoner van een land dat daar een behoorlijke historie in heeft. Je zou dan toch zeggen dat mijn taal er ook behoorlijk door beïnvloed zou zijn, maar ik had toch moeite iets op te dissen. Daarom ging ik op jacht met Google. Voor ik het wist had ik al wat termen gevonden. Het liep nog niet echt
de spuigaten uit. Maar ja, soms moet je
roeien met de riemen die je hebt, is ‘t niet? En gelukkig kan ik
blind varen op mijn trouwe redactie, die mijn columns meestal nog wel wat weet
op te kalefateren. Doorgaans gaat die samenwerking
voor de wind. Het is niet zo dat we elkaar
de loef proberen af te steken. We kiezen samen
de juiste koers en voor je het weet
strandt het schip ergens. Nou ja, liever niet, natuurlijk.
Nou, ik hoop dat er nog een
touw aan vast te knopen viel. Als jullie nog een paar mooie uitdrukkingen kennen die ik heb gemist: laat maar horen!
De beste stuurlui staan immers toch altijd aan wal. Trossen los!
[line]
Over Floris Mein
Dacht jij dat de mensheid simpel in te delen was in alfa- en bètatypes? Dan hebben we de uitzondering op de regel te pakken. Overdag goochelt Floris met cijfers bij een bekende bank, 's avonds begeeft hij zich in de krochten van de taal. Als Bloggende Bankier deelt hij zonder enige gêne zijn trauma's met strenge bibliothecaressen of date-ervaringen op Tinder. Dat hij überhaupt tijd vindt om te daten mag een wonder heten, want hij schrijft ook nog eens op vaste basis voor Taalvoutjes. Dat houdt hem in elk geval uit de buurt van allerhande Xantippes.