Weet u waar uw ziel zit? Of bent u meer het zielloze type? Nou, ík weet het wel!
Door Sjuul Bosma
Als kind, in een grijs verleden, dacht ik altijd dat je ziel op een grote sappige zilverui leek die vlak achter je navel zat. Nu zou ik meer aan een lychee denken, maar ik wist toen nog niet dat die bestonden.
De juf op onze katholieke meisjesschool vertelde dat je grote zwarte spikkels op je ziel kreeg als je stout was en we keken met rode oortjes naar de spannende plaatjes van een grijnzende duivel die blote mensen met pikzwarte zielen (van wie je alleen maar de zedige bovenste helft zag) in de vlammen probeerde te braden. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd, zag je die engerd denken. De zielen van die bloters leken meer op een soort donker cd’tje, niet op een zilverui.
We brachten melkdoppen en zilverpapier mee naar school, zodat de missionarissen in een ver, heet land zieltjes konden redden. Ik stelde me dat voor als mannen in jurken die met een enorm vlindernet door het oerwoud renden. Niemand wist ooit waar ze die melkdoppen en dat zilverpapier voor nodig hadden.
“Allemaal flauwekul”, zult u zeggen. “Zielen zijn onzichtbaar!” O ja? Hoe kun je dan met je ziel onder je arm lopen? Of een pak op je ziel krijgen? En volgens mij is de term ‘zielepoot’ wel degelijk afkomstig van een ziel met pootjes! Als je een arme ziel bent kun je zelfs je ziel (en ook je zaligheid, maar ik weet niet waar die zit) verkopen. Aan de duivel natuurlijk! En die koopt heus niets onzichtbaars.
Zeebonken wisten wel wat het belangrijkst was: S.O.S. werd er geseind, vlak voordat hun schip zonk. Save Our Souls! Never mind our bodies! “Ach, hoepel toch op met je zielige verhaaltje”, zult u waarschijnlijk schamper zeggen. “Ga voor mijn part ergens liggen zieltogen!” Ik word er echt niet zielsverdrietig van, mensen. Ik heb eelt op mijn ziel!
Sjuul Bosma schreef al eerder columns voor ons. Die lees je hier.
Heb jij zelf ook een leuke column geschreven? Stuur ‘m in en maak kans op een supertof Taalvoutjes-pakket!
Mode, kleding, fashion … Het zijn over het algemeen woorden die mij niet enorm aanspreken. Je kunt mij uittekenen in een strakke spijkerbroek met een simpel shi...
Hans Bennis beschrijft in zijn boek ‘Korterlands’ zijn studie naar de manier waarop Nederlanders hun taal afkorten. Het resultaat is een verzameling...
In Het Groot Dictee komen veel woorden aan bod waar menig Nederland nog nooit van heeft gehoord. Waar blijven de gangbare woorden (en fouten) in het dictee?...
Alweer een tijd geleden werd ik in een parfumwinkel aangesproken door een verkoper. Nadat ik hem op de hoogte had gesteld van mijn verwachte aankoop, gaf hij aa...