Column: Met me moeder na de tandarts

Als of dan?

Het is maandagochtend, 7:30 uur. Het gemekker van mijn wekker echoot nog door mijn achterhoofd, terwijl ik zittend op de rand van mijn bed slaapdronken door mijn Facebooktijdlijn scroll, zoals ik dat altijd doe. Plots wordt mijn ochtendritueel bruut verstoord. Mijn duim houdt stil bij een post van een klasgenootje. Daar staat het. Achteloos en schijnbaar zonder nadenken neergekwakt op het internet. Het is nog pril. Red de arme ziel nu het nog kan! “Moest net met me moeder na de tandarts.”

Roy van Boven

 

Door: Roy van Boven

 


Het is ons weer gelukt! Ons? Ja, mijn generatie, de sociale-mediageneratie, de vermeende toekomst. Het misdrijf werd zoals gezegd gepleegd door iemand van mijn leeftijd, dit keer is het een meisje. Dit keer, zeg ik, want het is niet zo dat ik u getuige laat zijn van een zeldzame gebeurtenis, helaas niet.


“Hij is echt niet beter als mij, hoor”, aldus een vriend van mij over een concurrent van hem. Vervelend als ik ben, corrigeer ik hem onmiddellijk: “Dan ik!” “Zeur niet zo joh, je weet toch wat ik bedoel.” Ik heb mijn antwoord al klaar, maar ik slik het in. Hij heeft gelijk. Ik weet wat hij bedoelt. Iedereen had geweten wat hij bedoelde. Er ontstaat totaal geen verwarring door zijn – in mijn ogen – grove fout. Waarom dan al die ophef? Waarom kriebelen mijn vingers elke keer weer als ik lees dat iemand ‘na de tandarts’ is geweest, of wanneer ik zie dat iemand eindelijk ‘geslaagt’ is voor zijn rijexamen? Ik weet het niet. Het is een roeping, een zintuig, het zit in me.

Ja, ik weet dat elke correctie slechts een druppel op een gloeiende plaat is, maar zelfs wanneer ik zie dat de gaspit onder die plaat aan staat, dan nog, tegen beter weten in, zal ik met al mijn betweterigheid elk taalschandaal bestrijden. Zo ook nu. Met de slaap nog in mijn ogen beweeg ik ook mijn tweede duim resoluut naar het scherm en reageer: “Met MIJN moeder NAAR de tandarts.”

 

 

Wil je zelf je column terugzien op onze site? Stuur je column in. Geplaatste columns belonen we met een superleuk Taalvoutjes-pakket!

Woordweetje

Woordweetje: Kiekje

Woordweetje: Kiekje

Tegenwoordig kunnen de meesten van ons elke gebeurtenis wel op beeld vastleggen – we hebben in groten getale een mobiele telefoon bij de hand waarmee we een fot...


Column

Column: Wie schrijft die blijft

Column: Wie schrijft die blijft

De tijd dat schrijven alleen het tijdverdrijf was voor stoffige, sigaarrokende mannetjes ligt ver achter ons. Schrijven is hip. Tegenwoordig kan iedereen wel ee...


Column

Column: Ze spreken elkaars taal

Column: Ze spreken elkaars taal

Daar liggen ze dan, uitgeteld van een lange dag spelen, skaten, kletsen en giebelen. “Mogen we nog even kletsen?”, vroegen ze me. Maar van kletsen k...


Column

Stokpaardjes van schoolmeesters

Stokpaardjes van schoolmeesters

“Ik heb een cadeau gehad.” “Hoezo, heb je het dan nu niet meer?” “Ik wens je een hele fijne vakantie!” “Geen halve, ma...