Boekrecensie: Er staat een mug op tafel

‘Columns schrijven is een kunst, een kunde’, zegt Wim Daniëls treffend in de inleiding van het boek Er staat een mug op tafel. Sterker nog, Daniëls meent dat de inhoud van een column er in feite niet toe doet; het gaat om de stijl. Volgens hem is een goed geschreven column een stilistisch hoogstandje dat tevens een lach uitlokt. In Er staat een mug op tafel vind je 52 van die hoogstandjes, en dubbel zoveel humor.

Door Bastiaan Weldring

Dat taal en humor goed samengaan, blijkt eens te meer in deze bundel. De columns – één per hoofdstuk – lezen lekker vlot weg en variëren onderling in stijl dankzij de elf verschillende columnisten die aan het boek meewerkten. Die afwisseling is prettig. Tegelijkertijd is het niet alleen de stijl die de columns aantrekkelijk maakt: ze zijn ook inhoudelijk een feest om te lezen. Elke hoofdstukje, nooit meer dan twee pagina’s lang, laat je steeds eventjes stilstaan bij een nieuw taalkundig inzicht. Je valt van pure verwondering het ene moment in ongegeneerd gegrinnik het andere.

Een leuke wetenswaardigheid uit het boek is dat het kortste Nederlandse gedicht, van de hand Joost van den Vondel, tevens een palindroom is, oftewel een keerwoord (denk aan ‘lepel’ en ‘parterretrap’). Het gaat als volgt: ‘U, nu!’ Een verrijking van je taalkennis, nietwaar? Een ander mooi voorbeeld is de column van André van der Lugt, die de betekenis van het woord ‘draalven’ in het gelijknamige hoofdstuk uitlegt. De betekenis volgens Van der Lugt: ‘Het hinderlijk achterblijven ten opzichte van de groep tijdens een rondleiding in de mergelgrotten van Limburg.’ Later blijkt dat hij het woord ooit zelf heeft bedacht uit irritatie dat er op het woord ‘twaalf ‘ niets rijmt! En warempel, hij heeft gelijk! Probeer maar een rijmend woord te vinden … (als het lukt, horen we het graag in de reacties.)

In de inleiding geeft Daniëls het al aan: het column-genre behoort eerder tot de fictie dan non-fictie. Die gedachte bekruipt je ook tijdens het lezen van deze verhalen, zo wonderlijk zijn sommige. Maar waar de grens tussen waarheid en fantasie soms onduidelijk is, blijft de boodschap van de columnisten helder: taal is veelzijdig, veranderlijk en verrassend. Er staat een mug op tafel nodigt de lezer zo toegankelijk uit om zich over de Nederlandse taal te verwonderen.

Is dit boek geschikt voor jou?

JA: Zin om te grinniken over taal? Dit boek biedt je ruim de gelegenheid!

NEE: Taal of humor zijn niet jouw ding? Dan is dit boek dat ook niet.

Auteur: Kees van der Vloed (red.)
Uitgeverij: Aspekt
Jaar: 2018
Aantal pagina’s: 111

Boekrecensie

Boekrecensie: Hun verloedere me taal!

Boekrecensie: Hun verloedere me taal!

‘Hun verloedere me taal.’ Hoeveel fouten ontdek jij in deze zin? Zelfs als je ze niet kunt verklaren met grammaticale uitleg, voel je dat deze zin van geen kant...


Column

Buitenlandse spreekwoorden – stuur in!

Buitenlandse spreekwoorden – stuur in!

Van apen die uit mouwen komen tot honden in potten: het Nederlands zit vol rijke spreekwoorden die tot de verbeelding spreken. Maar over de grens kunnen ze er o...


Column

Column: Miauwvoutjes

Column: Miauwvoutjes

Foto: met dank aan Arjen Lubach Katten kunnen niet praten. Dat is misschien maar goed ook: ze zouden waarschijnlijk voortdurend betogen afsteken over de onzin v...


Woordweetje

Woordweetje: Een kletsnatte column

Woordweetje: Een kletsnatte column

Waarschuwing vooraf: de kans bestaat dat dit nogal een oeverloos verhaal gaat worden. Twee kapiteins op één schip maakt de kans op een behouden vaart vrij klein...