Column: Weg met clichés

Ik ben erg gevoelig voor taalfouten. Ik zie ze, ik hoor ze en eerlijk toegegeven: ik maak ze zelf ook weleens. Als versus dan, zij versus zei, je kent ze wel. Nog erger dan taalfouten vind ik het overmatig gebruik van clichés, spreekwoorden en gezegden. Ze worden, al dan niet juist, veelvuldig gebruikt door nieuwslezers en schrijvers.

Door: Sanne Claessens

Nu wil ik niet zeggen dat ik zelf clichévrij leef. Ik heb me in mijn verleden ook weleens schuldig gemaakt aan het gemak van clichés, maar een ezel stoot zich niet tweemaal aan dezelfde steen. Ik probeer ze tegenwoordig dan ook zoveel mogelijk te ontwijken, maar in dit geval breekt nood wet.

Want dat je met het gebruik van heel veel clichés erg weinig kunt zeggen, zal ik je laten zien. Zelfs ondanks het feit dat men claimt dat spreken zilver is en zwijgen goud. Misschien zet het zoden aan de dijk en baat het niet; het schaadt ook niet. Daarbij is niet geschoten altijd mis, dus het is het proberen ook altijd waard.

Zie dit als een een soort van oproep aan alle clichéschrijvers: schrap ze in het vervolg! Begin er meteen mee, want van uitstel kom afstel. Smeed het ijzer daarom nu het nog heet is. Een goed begin is ook nog eens het halve werk. Wees niet bang om hierin de eerste te zijn, want je zult zien: als er één schaap over de dam is, volgen er vanzelf meer. Geef jezelf de tijd; al doende zul je leren van je eigen fouten. Vergeet niet dat Rome ook niet in één dag gebouwd is en dat geduld niets meer dan een schone zaak is.

Laten we samen opnieuw wielen uitvinden en op zoek gaan naar eigentijdse gezegdes. Er valt zo fijn te spelen met taal dat het zonde is terug te vallen op oude gewoonten. Dus laten we het proberen! Wie niet waagt, die wint niet! En hoewel ik weet dat onkruid niet zomaar vergaat, blijf ik hopen.

Want hoop … doet leven.

Wil je zelf je column terugzien op onze site? Stuur je column in. Gepubliceerde columns worden beloond met een superleuk Taalvoutjes-pakket.