Laat ik het meteen maar opbiechten: ik heb een zwak voor foute woorden. Dan bedoel ik niet woorden als ‘vrouwtje’ ter aanduiding van een volwassen dame (“Hij is toch met zo’n leuk vrouwtje
getrouwd!”) of ‘hut’ voor een fatsoenlijke woning (“Ik heb m’n hut volgehangen met moderne kunst.”). Wat Ton dan wél bedoelt? Je leest het in Taalvoutjes – het jubileumboek.
Niet alleen is Ton hoofdredacteur van De Dikke Van Dale, ook runt hij een eigen uitgeverij (De Weideblik) en heeft hij al heel wat woorden- en andere boeken op zijn naam staan,
waaronder het Verdwijnwoordenboek.
Van Tons hand kwamen onlangs twee boeken uit: De taal der liefde en Dat gaat ‘m niet worden. Wat wij van deze boeken vonden, lees je in onze boekrecensies:
Meer van Ton den Boon:
uwe boek de grappigste taalfoutjes uit de klas. En als de titel van een boek het woord 'taalfoutjes' bevat, kunnen wij het natuurlijk niet laten om een recensie...
In ‘Taalvoutjes- de scheurkalender 2018’ vind je zogenaamde breukspreuken; twee spreekwoorden die door elkaar gehusseld zijn en zo een nieuw spreekw...
De titel Ik verf tot ik sterf, en 343 andere ‘slechte’ slogans zou kunnen doen vermoeden dat het boekje niets meer is dan een opsomming van slogans, maar niets ...
Niets is zo gemakkelijk als een onomatopee: een stijlfiguur waarbij een of meerdere woorden een geluid nabootsen. Denk bijvoorbeeld aan ‘slurpen’ of...