Column: Tautologieën en pleonasmen

Tautologieën en pleonasmen, die termen haal ik altijd abusievelijk door elkaar. Dat laatste was een pleonasme … of een prachtig mooie tautologie, dat weet...
Airwick, ik wil graag even met jullie praten, want ik zit met een vraag. Allereerst wil ik zeggen dat ik een groot bewonderaar van jullie ben. Jullie doen goed werk, Airwick. Belangrijk werk. Al jaren ruikt mijn toilet na gebruik niet meer naar poep, maar naar wijlen-mijn-grootmoeders favoriete parfum met een weeïge ondertoon van poep. Niemand relegeert de geur van menselijke uitwerpselen zo vaardig van een hoofdrol naar een bijrol als jullie. Dankzij jullie zaten vele mensen tijdens hun toiletbezoek met de gebakken peren. Maar kunnen jullie me één ding vertellen, Airwick? Wat is een ‘turquoise oase’?
Door Matthijs le Loux
Een mevrouw zit in bad. Ze heeft een lange dag gehad, vertelt de voice-over. Gelukkig maken jullie een wonderlijke klomp plastic vol chemicalieën, die verschillende geurtjes met elkaar afwisselt om een ‘levensechte beleving’ op te wekken. Die arme vermoeide mevrouw ontspant zich meteen, zodra de geur van drijfhout door haar badkamer zweeft. Pardon? Ja, de geur van drijfhout – en niet zomaar drijfhout, maar ‘door de zon gebleekt drijfhout’. Wegdromen bij een licht ziltige zweem van versteende verrotting. Dat herinnert me meteen aan de keer dat ik zo ontspannend schipbreuk leed in de Stille Oceaan.
Wie denkt dat de mevrouw in de reclame van bordkarton is, heeft het mis. Natuurlijk worstelt ook zij met herkenbare problemen. Ze is die dag vergeten te sporten. Gelukkig zorgen jullie ervoor, Airwick, dat ze zich niet vol berouw en zelfwalging in haar zwembandjes hoeft te knijpen. De geur van warme wind maakt dat ze vergeet dat ze niet heeft gesport. En dan is daar de geur van zeenevel, die het pakketje helemaal compleet maakt. Jullie hadden voor de makkelijke weg kunnen kiezen door gewoon voor de geur van mist te gaan, maar dat was vast te intens geworden.
Drijfhout, warme wind, zeenevel – het zal wel. Maar dan komt de kers op de taart: de voice-over meldt triomfantelijk dat deze geuren je overspoelen, net zoals in een turquoise oase. Want blijkbaar is onsamenhangende rijmelarij genoeg om de consument te laten wegdromen bij de geur van jullie hete lucht. Het is tenslotte pas woensdag.
Ook een column geschreven die hier perfect past? Stuur ‘m in en wie weet staat jouw column binnenkort op onze site. Gepubliceerde columns worden beloond met een leuk Taalvoutjes-pakket.
Tautologieën en pleonasmen, die termen haal ik altijd abusievelijk door elkaar. Dat laatste was een pleonasme … of een prachtig mooie tautologie, dat weet...
De fiets. Op een stilstaande NS-trein na is het misschien wel het meest Nederlandse vervoermiddel dat we kennen. Wij Nederlanders zijn sinds de uitvinding van h...
“Spreekwoorden, wie gebruikt die nou nog?” Zo reageren mensen vaak als ik opbiecht dat ik spreekwoorden verzamel: levenswijsheden uit grootmoeders t...
‘He-je ook kampeerseks?’ Ik kijk verbaasd om mij heen. We zijn net op een camping in Friesland aangekomen. Onze buurvrouw komt met haar fiets op me afgestapt. Z...